Η βατομουριά ανήκει στην οικογένεια ροδοειδη και έχει εξαιρετικές ιδιότητες θεραπευτικά για την καταπολέμηση του πονόλαιμου, του βήχα, κατά της φαρυγγίτιδας, της αναιμίας, σε λοιμώξεις του αναπνευστικού κ.α.
Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Ελλάδα είναι οι rubus fruticosus, ursinus, daeus occidentalis,rubus idaeus,και vaccinium corymbosun.
Η βατομουριά δεν είναι ανθεκτική στα βόρεια κλίματα και δεν αντέχει θερμοκρασίες κάτω από -5 βαθμούς Κελσίου.
Το βατόμουρο μπορεί να προσαρμοστεί σε πολλούς τύπους εδαφών, αν και ευδοκιμεί σε βαθιά γόνιμα εδάφη.
Ένας ακόμη παράγοντας είναι ότι πρέπει να καλλιεργείται σε τοποθεσίες με ηλιοφάνεια.
Η φύτευση γίνεται με φυτά που έχουν ύψος 35-45 εκατοστά, και οι αποστάσεις μεταξύ των φυτών είναι από 1,5-2,8 μέτρα, και επί των γραμμών 3 μέτρα.
Η άρδευση της βατομουριάς απαιτεί περίπου 25mm νερού ανά εβδομάδα.
Η ανάγκες που έχει η καλλιέργεια του βατόμουρου σε λίπανση είναι αυξημένες σε θρεπτικά συστατικά και οργανική ουσία.
Οι ασθένειες που μπορεί να προσβάλουν την καλλιέργεια είναι η ανθράκωση, σκωρίαση, ωίδιο και ο βοτρύτης.
Οι εχθροί είναι οι μελίγκρα, και ο τετράνυχος, όπως επίσης πρόβλημα στην καλλιέργεια μπορεί να προκαλέσουν και τα πουλιά που τρώνε τους καρπούς του βατόμουρου.
Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με μοσχεύματα ριζών, καταβολάδες κορυφής, μοσχεύματα η ιστοκαλλιέργεια.
Η μέση απόδοση συγκομιδής κυμαίνεται από 600- 1000 κιλά ανά στρέμμα
Φώτης Κονδύλης
