Η μπάμια είναι αγγειόσπερμο, ποώδες, ετήσιο φυτό και ανήκει στο γένος Ιβίσκος, και στην οικογένεια Μαλαχοειδών.
Κατάγεται από την Αφρική και καλλιεργείται σε όλες τις τροπικές και εύκρατες περιοχές για τον καρπό της.
Το ύψος του φυτού μπορεί να φτάσει τα 2 μέτρα, και τα άνθη της έχουν κίτρινο χρώμα σε σχήμα καρδιάς.
Οι κυριότερες ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Ελλάδα είναι οι Μπογιατίου, Πυλαίας,Μπ-35, Βελούδο, και Λασιθίου.
Η καλλιέργεια της μπάμιας θέλει χαμηλές θερμοκρασίες.
Δεν απαιτεί κάποιο ιδιαίτερο είδος εδάφους, και μπορεί να καλλιεργηθεί με καλύτερη απόδοση σε ελαφρά ή αργιλώδη εδάφη με pH 6,5- 7,2.
Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπόρους σε σπορείο, η σπέρνεται ανάμεσα στο χωράφι.
Η σπορά από το Μάρτιο μέχρι και τον Μάιο και η μεταφύτευση 4 με 6 εβδομάδες μετά.
Η φύτευση στον αγρό γίνεται σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους περίπου 50 εκατοστά,και από φυτό σε φυτό 20-30 εκατοστά.
Η αντοχή της σε ξηρασία είναι μεγάλη αλλά έχει επιπτώσεις στην παραγωγή μας.
Η άρδευση πραγματοποιείται με τη μέθοδο της σταγόνας και η μπάμιες θέλουν 1 πότισμα την εβδομάδα.
Η λίπανση που απαιτεί είναι σε κοπριά, άζωτο, φώσφορο και κάλιο, και καταπολεμούμε τα ζιζάνια με σκαλίσματα.
Οι σημαντικότεροι εχθροί της μπάμιας είναι οι αφίδες, και ο τετράνυχος, ενώ αντίστοιχα οι ασθένειες που μπορούν να προσβάλουν την καλλιέργεια μας είναι η σεπτόρια, ωίδιο και διαφορές αδρομυκώσεις.
Κατα η συγκομιδή η οποία γίνεται με το χέρι πρέπει να προσέξουμε την επαφή με το φυτό με γυμνά χέρια γιατί προκαλεί φαγούρα και τσούξιμο.
Σε ξηρικές καλλιέργειες η απόδοση κυμαίνεται από 600-800 κιλά ανά στρέμμα, αντίστοιχα στις ποτιστικές 700- 1100 κιλά ανά στρέμμα.
Φώτης Κονδύλης
