Η φράουλα είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φρούτο πού ανήκει στην οικογένεια Ροδίδων, με 15 περίπου είδη ιθαγενή των βόρειων περιοχών.

Η πιθανή καταγωγή της φράουλας είναι από τη Χιλή.

Στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα γνωστή η ευρωπαϊκή φράουλα όπου συναντάμε και αυτοφυή λοφώδεις, και δασώδης περιοχές.

Είναι πολυετές, έρπον, και αναρριχώμενο ποώδες φυτό με τριχωτά σύνθετα φύλλα που έχουν τρία φυλλαράκια.

Οι φράουλες είναι από τα πιο δημοφιλή φρούτα με πολύ υψηλή διατροφική αξία καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνη C, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, ενώ επίσης διαθέτει και σημαντική αντιοξειδωτική δράση.

Η φύτευση γίνεται μέσα στο Σεπτέμβρη για να μας δώσει καρπούς μέσα στην Άνοιξη, καθώς το φυτό αναπτύσσει εκτεταμένο ριζικό σύστημα κατά τους χειμερινούς μήνες.

Η άριστες θερμοκρασίες εφόσον τα φυτά έχουν αποκτήσει ικανοποιητικό φύλλωμα για τη διάρκεια της μέρας είναι 20 με 24 βαθμούς Κελσίου, για τη διάρκεια της νύχτας 10 με 14 βαθμούς Κελσίου, ενώ το έδαφος 11 με 16 βαθμούς Κελσίου.

Ο πολλαπλασιασμός της φράουλας πραγματοποιείται με σπόρο, με στόλωνες, με ιστοκαλλιέργεια, όπως επίσης με διαχωρισμό των βλαστικών αξόνων μαζί με τμήμα ρίζας.

Το 90% των ριζών της αναπτύσσεται μέχρι το βάθος των 25 εκατοστών, και προτιμώ εδάφη ελαφρά έως μέσης συστάσεις με pH 5,5-7,0 με καλή αποστράγγιση, και χαμηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο.

Τα Σαμάρια να είναι καλοσχηματισμένα και να έχουν ύψος 25 με 35 εκατοστά.

Στη συνέχεια τοποθετούμε άρδευση με σταγόνες, και κατόπιν πλαστικό εδαφοκάλυψης.

Το νερό που απαιτεί κατά την άρδευση φράουλα πρέπει να είναι άριστης ποιότητας.

Το σύστημα άρδευσης σταγόνων μικρής παροχής, δύο με τρία λίτρα ανά ώρα, και όχι μεγαλύτερες από 30 εκατοστά η μία από την άλλη.

Στα περί λίπανσης πριν από τη φύτευση πέραν της κοπριάς, προσθέτουμε τριπλό υπερφωσφορικό, θειικό κάλιο.

Από μεταφύτευση μέχρι την καρπόδεση χρησιμοποιούμε άζωτο, φώσφορο, και κάλιο.

Οι κυριότεροι εχθροί της φράουλας είναι : θρίπας, σηριβίδι, τετράνυχος, κόκκινος τετράνυχος, αλευρώδης, αφίδα, νηματώδεις και η σαλίγκαροι.

Στη ασθένειες οι κυριότερες απειλές είναι: φουζάριο, φυτόφθορα, ωίδιο, ανθράκνωση, και βοτρύτης.

Επίσης πρέπει να λύνετε το πρόβλημα με τα ζιζάνια.

Οι απόδοσις της φράουλας μπορούν να ξεπεράσουν τους πέντε τόνους ανά στρέμμα για υποκάλυψη καλλιέργειες, και αντίστοιχα τους 10 τόνους σε ψηλά θερμοκήπια με υδροπονία.

Στις υπαίθριες καλλιέργειες 2-3 τόνους.