Το ιπποφαές είναι φυλλοβόλος θάμνος και ανήκει στην οικογένεια των ελαιαγνοειδών.
Το ιπποφαές έχει 6 είδη και 12 υποείδη στην Ευρώπη και την Ασία, είναι από τα ελάχιστα είδη φυτών που καλλιεργείται για όλα τα μέρη του όπως οι καρποί, τα φύλλα, ο φλοιός, οι βλαστοί, το ξύλο, το ριζικό του σύστημα, και φυσικά ο πολύτιμος σπόρος του.
Οι χρήσεις του ιπποφαές είναι ως τρόφιμο, ζωοτροφή, ως φαρμακευτικό φυτό, για τις χρωστικές του ιδιότητες, για το περιβαντολογικό ενδιαφέρον, καθώς επίσης και από τη βιομηχανία καλλυντικών προϊόντων.
Η καλλιέργεια του ιπποφαές έρχεται σε πλήρη παραγωγή στο 5ο έτος αλλά τους πρώτους καρπούς αρχίζει να μας τους δίνει από το 3ο έτος μετά την φύτευση.
Η παραγωγική του ζωή έχει διάρκεια που ξεπερνάει τα 25 χρόνια.
Το ιπποφαές μπορεί να ανταπεξέλθει στης δυσμενείς συνθήκες του χειμώνα μέχρι -40 βαθμούς Κελσίου, όπως επίσης και τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ως 40 βαθμούς Κελσίου.
Ακόμα και στο έδαφος δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και μπορεί να καλλιεργηθεί και σε άγονα εδάφη αρκεί να έχουν καλή αποστράγγιση.
Οι αποστάσεις φύτευσης μεταξύ των φυτών είναι περίπου 2 μέτρα, και μεταξύ των γραμμών 3 μέτρα.
Αν η περιοχή που θα καλλιεργήσουμε ιπποφαές έχει αρκετές βροχοπτώσεις δεν χρειάζεται άρδευση.
Παρόλα αυτά κατά τους θερινούς μήνες ένα πότισμα την εβδομάδα θα συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγής και της ποιότητας των καρπών.
Η καλλιεργητική φροντίδα που χρειάζεται το ιπποφαές είναι το κλάδεμα σε κυπελλοειδές σχήμα για τα νεαρά φυτά.
Στα φυτά που έχουν φτάσει η έχουν ξεπεράσει το 5ο έτος πραγματοποιείται κάθε χρόνο στα τέλη του χειμώνα.
Η λίπανση πού ενδείκνυται είναι προσθήκη οργανικής ουσίας, όπως επίσης και προγράμματα επιφανειακής λίπανσης.
Μεγάλη έμφαση θα πρέπει να δώσουμε στην καταπολέμηση των ζιζανίων στα στάδια ανάπτυξης των νεαρών φυτών.
Οι εχθροί και οι ασθένειες που μπορεί να προσβάλλουν την καλλιέργεια του ιπποφαές είναι λίγοι.
Αν η καλλιέργεια μας προορίζεται για τη χρήση των φύλλων θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στην καταπολέμηση των εντόμων όπως η πράσινη αφίδα, και κάποια ακάρεα.
Στης ασθένειες μεγάλη βαρύτητα θα πρέπει να δώσουμε στο βερτιτσίλιο, φουζάριο, τήξης φυταρίων.
Η συγκομιδή πραγματοποιείται σύμφωνα με την ωριμότητα που γίνεται περίπου 25 ημέρες πριν τον πρώτο παγετό.
Η απόδοση ανά δέντρο σύμφωνα με τη βιβλιογραφία κυμαίνεται από 5- 18 κιλά
Φώτης Κονδύλης
