Η ρεβιθιά είναι μονοετές, ποώδες, αγγειόσπερμο, δυκότυλο πού ανήκει στην οικογένεια των ψυχανθών.

Είναι ένας θάμνος που φτάνει μέχρι 60 εκατοστά και η καλλιέργεια του πραγματοποιείται για τα σπόρια του τα ρεβίθια, και ως κτηνοτροφική.

Η καταγωγή της ρεβιθιάς είναι από την Ασία και πλέον καλλιεργείται σε πολλές χώρες της νότιας Ευρώπης, της νότιας και Κεντρικής Αμερικής.

Η σπορά του ρεβιθιού πραγματοποιείται το φθινόπωρο η την άνοιξη.

Οι οι πιο γνωστές ποικιλίες στον ελλαδικό χώρο είναι οι Θήβας, Γαύδος, Κερύνεια, και Αμοργός.

Η ρεβιθιά προτιμάει θερμές περιοχές με υψηλή σχετικά υγρασία και αναπτύσσονται καλύτερα σε εδάφη αμμο- χαλικώδη.

Η καλλιέργεια της ρεβιθιάς δεν είναι απαιτητική σε θρεπτικά στοιχεία αφού χρειάζεται μικρές ποσότητες σε άζωτο, κάλιο, φωσφορικό οξύ, και ασβέστιο.

Ορισμένες ποικιλίες αντέχουν σε θερμοκρασίες μέχρι -10 βαθμούς Κελσίου για παραγωγή κτηνοτροφικού ρεβιθιού.

Η σπορά γίνεται με δύο τρόπους, με σπαρτικές μηχανές σίτου όπου οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών είναι 20- 30 εκατοστά και επί των φυτών 60- 70 εκατοστά.

Ο δεύτερος τρόπος είναι με τις πνευματικές μηχανές με δίσκο.

Το ρεβίθι είναι έτοιμο για συγκομιδή στα πρώτα μισά του Ιουνίου, και αντίστοιχα της ανοιξιάτικης σποράς ένα μήνα αργότερα.

Η απόδοση είναι 150-250 σκύλα ρεβιθιού ανά στρέμμα.