Το σινάπι ανήκει στην οικογένεια Σταυρανθή και η καταγωγή του είναι από την Ινδία όπου αναφέρεται σε κείμενα από το 3000 π.χ.
Αναφορά έχει γίνει και στην Καινή Διαθήκη( κόκκος σινάπεως Λουκ.13, 18-19) όπου αναδεικνύεται ως σύμβολο πίστης.
Από το σινάπι παράγεται η μουστάρδα.
Το ύψος του φυτού κυμαίνεται από 40- 100 εκατοστά και τα άνθη του είναι κίτρινα.
Το σινάπι σπέρνεται στο τέλος της θερινής περιόδου και συλλέγεται όλο τον χειμώνα.
Στον ελλαδικό χώρο σπέρνουμε για χόρτο τον Οκτώβριο, και για σπόρο το φεβρουάριο.
Η σπορά πραγματοποιείται στα πεταχτά και ευδοκιμεί σε ηλιόλουστα σημεία.
Οι αποστάσεις σποράς ανάλογα με το είδος κυμαίνονται από 15- 30 εκατοστά.
Το έδαφος πρέπει να είναι γόνιμο σε άζωτο και να παρέχει καλό αερισμό.
Η άρδευση του σιναπιού είναι μέτρια.
Είναι καλό να μην αφήνουμε να στεγνώσουν τα τρία πρώτα εκατοστά του χώματος, και σε καμία περίπτωση δεν ρίχνουμε νερό στις κεφαλές όταν ωριμάσουν.
Η καλλιέργεια σιναπιού δεν έχει ιδιαίτερους εχθρούς και ασθένειες και για αυτό το λόγο παλαιότερα την χρησιμοποιούσαν και ως ζιζανιοαπωθητικό.
Η μόνη απειλή είναι η σήψη της ρίζας από την υπερβολική υγρασία που μπορεί να προέρχεται από λάθος πότισμα,η μεγάλες βροχοπτώσεις.
Για καλλιέργεια σιναπιού απαιτούνται περίπου 400 γραμμάρια σπόρου ανά στρέμμα.
Η καρποί συλλέγονται όταν το 75% των σπόρων βρίσκεται σε πλήρη ωρίμανση, που συνήθως γίνεται τον Αύγουστο.
Η βλαστική ικανότητα του σιναπιού είναι από 3-4 χρόνια, και η μέση στρεμματική απόδοση κυμαίνεται περίπου 150 κιλά.
Φώτης Κονδύλης
