Η μανταρίνια την οικογένεια ρυτίδες και πρόκειται για ένα μικρό δέντρο.

Στην Ελλάδα οι κυριότερες περιοχές με καλλιέργεια μανταρινιού είναι η Αργολίδα, η Κρήτη και η Χίος.

Η ιστορία του μανταρινιού κρατάει τρεις χιλιάδες χρόνια και προέρχεται από την Κίνα από πού πήρε το όνομά του από τους Μανδαρίνους πού ήταν οι ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί της κινεζικής αυτοκρατορίας, εξαιτίας του χρώματος που είχαν οι στολές τους.

Η πιο γνωστή ποικιλία είναι οι κλημεντίνες, και ακολουθούν το τανγκόρ, η Κλεοπάτρα, dancy,και η satsuma.

Η μανταρίνια είναι το πιο ανθεκτικό στο κρύο από όλα τα εσπεριδοειδή.

Η καλύτερη ποιότητα καρπών έρχεται όταν κατά τη διάρκεια της άνθησης και μέχρι της ωρίμανσης των καρπών η θερμοκρασία κυμαίνεται από 22 έως 27 βαθμούς Κελσίου.

Η καλλιέργεια της μανταρινιάς ευδοκιμεί σε αμμώδη γόνιμα ελαφριά εδάφη και απαιτεί συνεχή λίπανση ,άρδευση και αερισμό.

Το κατάλληλο pH κυμαίνεται από 5 έως 8.

Η απόσταση φύτευσης μεταξύ των δέντρων είναι γύρω στα 4 με 5 μέτρα.

Τα δέντρα αποκτούν σημαντικό μέγεθος και αποδίδουν ικανοποιητικά σε 6 με 8 χρόνια εφόσον δέχονται την κατάλληλη περιποίηση.

Οι εχθροί της μανιτάρι ας είναι η κόκκινη ψώρα, αφίδες, μύγα της Μεσογείου, νηματώδης, σκωριώδης αράχνη, και οι ασθένειες καπνιά, ξηρή σηψιρριζία, κομμίωση του λαιμού.

Στην η καλλιέργεια της μανιτάρι ας καταλαμβάνει περίπου 80.000 στρέμματα με Μέση ετήσια παραγωγή 1,5 με 2 τόνους ανά στρέμμα.