Το τσάι του βουνού ανήκεις στην οικογένεια Χειλανθή και το γένος Σιδηρίτη.

Η καλλιέργεια για τσάι του βουνού προτιμά βραχώδη και ασβεστολιθικά εδάφη και πολλαπλασιάζεται ευγενώς με σπόρο και αγενώς με παραφυάδες.

Οι κατάλληλες εποχές για φύτευση είναι το φθινόπωρο και τέλος του χειμώνα.

Η φύτευση γίνεται σε γραμμές που η απόσταση μεταξύ τους είναι 50-60 εκατοστά,και η απόσταση μεταξύ των φυτών 40- 50 εκατοστά.

Πραγματοποιείται με φυτευτικές μηχανές η με το χέρι και καλό είναι εάν μετά τη φύτευση δεν ακολουθήσει βροχή να γίνει ένα ριζικό πότισμα.

Το τσάι του βουνού δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα από μυκητολογικές ασθένειες.

Η συγκομιδή πραγματοποιείται στο στάδιο που τα φυτά βρίσκονται σε πλήρη άνθηση και κόβεται ολόκληρη η ταξιανθία και κάτω από αυτήν 6 περίπου εκατοστά με μαχαίρι.

Εν συνέχεια μεταφέρεται για αποξήρανση σε υπόστεγα για να αποκτήσει χρώμα πρασινοκίτρινο που είναι και το επιθυμητό.

Καλό είναι τα υπόστεγα να έχουν σκεπή από κεραμίδια καθώς αν είναι από λαμαρίνα τότε τα φυτά αποχρωματίζονται και υποβαθμίζεται η ποιότητά τους.

Η παραγωγή αυξάνεται από το 2ο έτος και μειώνεται από το 5ο.

Στα χρόνια πλήρους παραγωγής οι αποδόσεις αγγίζουν 120- 170 κιλά ανά στρέμμα.