Η κίνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προσελκύσει νέας γενιάς αγρότες στο χώρο πραγματοποιείται κοινοτική επιδότηση ακόμα και για ενοίκια Αγροτικής γης σύμφωνα με τις προτάσεις Βρυξελλών για Έλληνες αγρότες.
Η των νέων αγροτών επιδοτεί το κόστος ενοικίασης για την Γη, κρατική συνεισφορά σε επιτόκια για επέκταση των εκμεταλλεύσεων, και φορολογικές ελαφρύνσεις.
Με αυτό τον τρόπο η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να φέρει μία ανανέωση στον πρωτογενή τομέα και να δώσει κίνητρα σε νέους για την ανάπτυξη και την απασχόληση στις αγροτικές περιοχές.
Οι γηραιοτεροι αγρότες άμεσες ενισχύσεις για την αντιστάθμιση των χαμηλών συντάξεων όταν ο κύριος τρόπος απόκτησης μιας εκμετάλλευσης είναι η κληρονομιά.
Αυτή είναι μία εικόνα που δεν κολακεύει την Ελλάδα καθώς απουσιάζουν θεσμική και φορολογικοί μηχανισμοί που θα προσφέρουν κίνητρα διαδοχής.
Στην Ελλάδα η γη κοστίζει σχεδόν το διπλάσιο από ότι στη Γαλλία και τη Σουηδία και η Δημόσια συμβουλευτική είναι ανύπαρκτη.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότεροι αποχωρούν παρά εισέρχονται στο χώρο της αγροτικής ανάπτυξης.
Με βάση αυτά τα στοιχεία Η κομισιόν αξιολογεί πώς μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να βοηθήσουν στην ανανέωση των γενεών σύμφωνα με το στρατηγικό σχέδιο της περιόδου 2023-2027.
Η Κομισιόν υποστηρίζει πως με μία αύξηση 1% στον δείκτη πληρωμών Νέων Αγροτών θα προκαλούσε αύξηση κατά 2,2% στον αριθμό των νεοεισερχόμενων στον αγροτικό τομέα.
Το μερίδιο της γης προς πώληση κάθε χρόνο είναι χαμηλό και η εθνική νομοθεσία παίζει βασικό ρόλο σε αυτό.
Με τις υποδομές που απαιτούνται Αλλά και τις νομοθετικές και φορολογικές ρυθμίσεις μπορούν να αντληθούν από τα παραδείγματα άλλων χωρών όπως:
100% φορολογική ελάφρυνση από την αύξηση της αξίας μιας εκτροφής κατά τα τέσσερα πρώτα χρόνια, μοντέλο που χρησιμοποιεί η Ιρλανδία.
Επιπλέον εκπτωση φόρου για 5 χρόνια σε περίπτωση διαδοχής, επίσης ιρλανδικό μοντέλο.
Τα φορολογικά κίνητρα για κάθε αγρότη που νοικιάζει η γη έχει επιδότηση 19% του κόστους της ενοικίασης, Ενώ οι αγρότες που επιθυμούν να προσλάβουν νέους εργαζόμενους σε μόνιμη σύμβαση υγεία σύμβαση τουλάχιστον τριών ετών το κράτος συνεισφέρει με 33% στον ακαθάριστο μισθό, ιταλικό μοντέλο.
