You are currently viewing Τζίντζερ η Πιπερόριζα

Τζίντζερ η Πιπερόριζα

Το τζίντζερ είναι εκπληκτικό μπαχαρικό με πληθώρα θεραπευτικών οφειλών χάρη στις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του.
Προέρχεται από τη νοτιοανατολική Ασία και θεωρείται Ένα από τα πιο θρεπτικά βότανα παγκοσμίως.
Το φυτό μπορεί να φτάσει μέχρι και το ένα μέτρο ύψος και να παράγει δύο έως πέντε τζίντζερ.
Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες είναι πολλές όπως η μείωση του μυϊκού πόνου και της δυσκαμψίας, η καταπολέμηση μολύνσεων και βακτηρίων, η μείωση του σακχάρου στο αίμα, καταπολέμηση της ναυτίας και πολλές ακόμα.
Ανήκει στην οικογένεια Ζιγγιβεροειδή και χρησιμοποιείται στην μαγειρική την Ιατρική και την αρωματοποιία ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται και για λατρευτικούς σκοπούς.
Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί πιπερόριζας ή αλλιώς τζίντζερ παγκοσμίως είναι η Ινδία η Κίνα και η Ινδονησία.
Το το τζίντζερ είναι πολυετές φυτό και πολλαπλασιάζεται με ριζώματα από μητρικές φυτείες με μήκος 3 έως 5 εκατοστά.
Ευδοκιμεί σε περιοχές με υψηλή υγρασία και υψηλή θερμοκρασία 25-35⁰C.
Ο σημαντικότερος παράγοντας ο οποίος επιδρά καταλυτικά στην ανάπτυξη του φυτού είναι η σκίαση, ιδιαίτερα σε περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια.
Το τζίντζερ ευδοκιμεί σχεδόν σε όλα τα εδάφη που περιέχουν πλούσια οργανική ύλη βάθος τουλάχιστον 30 εκατοστών και παρέχουν καλή αποστράγγιση.
Το ιδανικό επίπεδο pH είναι στο 5.5-6.5 χωρίς πέτρες και αμμοπηλώδη.
Η κατάλληλη εποχή φύτευσης είναι στις αρχές της άνοιξης ή του φθινοπώρου με σπόρο και μοσχεύματα.
Μέχρι να βγει ο βλαστός η άρδευση πρέπει να είναι σπάνια σε αντίθεση της βλαστικής ανάπτυξης των φυτών που απαιτείται συχνότερη και πιο πλούσια.
Όταν κιτρινίζουν τα φύλλα και οι βλαστοί αρχίζουν να ξεραίνονται, δηλαδή επτά με δέκα μήνες μετά τη φύτευση έρχεται η συγκομιδή.
Η συγκομιδή χωρίζεται σε δύο κατηγορίες.
Η πρώτη πραγματοποιείται για το φρέσκο τζίντζερ πέντε με έξι μήνες μετά τη φύτευση όπου και θεωρείται προϊόν υψηλής ποιότητας λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας τους σε φυτικές ίνες.
Η η δεύτερη συγκομιδή του ώριμου τζίντζερ γίνεται όταν το φυτό έχει ξεραθεί εντελώς και τα ριζώματα είναι πλήρως διογκωμένα και γυαλιστερά.
Οι αποδόσεις του τζίντζερ σε ξηρικές καλλιέργειες κυμαίνονται από δύο έως τρεις τόνους ανά στρέμμα, και Στην αντίπερα όχθη σε αρδευόμενες καλλιέργειες από 4 έως 7 τόνους ανά στρέμμα.
Φώτης Κονδύλης

Leave a Reply