Η ρίγανη είναι αρωματικό ποώδες,πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό. Γένος Ορίγανο της τάξης λαμιωδών φυτών. Η ρίγανη είναι αυτοφυές φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας. Η ονομασία της προέρχεται απο τις λέξεις Όρος και Γάνος(λαμπρότητα) δηλαδή, που λαμπρύνει το βουνό.
Η Ελληνική ρίγανη θεωρείται η καλύτερη στον κόσμο αφού το κλίμα ευνοεί την ποιότητα της.
Η καλλιέργεια της είναι η πιο επικερδής ανάμεσα στα αρωματικά φυτά αφού την χαρακτηρίζει το χαμηλό κόστος παραγωγής συνάμα με της ελάχιστες φροντίδες που απαιτεί.Οι υψηλές αποδόσεις σε αιθέριο έλαιο φτάνουν το 7% σε περιεκτικότητα ριγανέλαιου όταν ο μέσος όρος στα υπόλοιπα αρωματικά φυτά είναι 3-4%. Η καλλιέργεια ρίγανης κατέχει μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης λόγω της μεγάλης ζήτησης στην φαρμακοβιομηχανία,στην αρωματοθεραπεία, και φυσικά στη βιομηχανία τροφίμων.
Αυτό το θαυματουργό αρωματικό φυτό συμβάλλει τα μέγιστα με τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Μερικές απ’ αυτές είναι η εξής, αντιδιαρροική, αντιφλεγμονώδης, βακτηριοκτόνα. Σαν αφέψημα βοηθά στην ατονία των εντέρων,για το βήχα, στην αρτηριοσκλήρυνση και στην υπέρταση. Σαν έλαιο χρησιμοποιείται κατά του πονόδοντου. Η σιγανή έχει 12 φορές περισσότερο αντιοξειδωτικη δράση απο το πορτοκαλί,30 απο την πατάτα και 42 απ το μίλο.
Ο καλλιεργητής ξεκινά με την προετοιμασία του εδάφους. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού απαιτείται βαθύ όργωμα και σε συμβατικές καλλιέργειες λίπασμα με άζωτο,κάλιο, και φωσφόρο. Εναλλακτικά για βιολογική καλλιέργεια κοπριά η εγκεκριμένα σκευάσματα.
Ως πρός τις εδαφικές απαιτήσεις η ρίγανη χρειάζεται έδαφος με καλή αποστράγγιση. Είναι ανθεκτική στην ζέστη αλλά και στο κρύο.
Ωστόσο δεν θα ευδοκιμήσει σε αμμώδη και αργιλώδη έδαφος. Σε περιόδους παρατεταμένης ξηρασίας 2-3 ποτίσματα κατά την ανθοφορία θα βοηθούσαν στην απόδοση και όχι στην ποιότητα. Η Άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης είναι 18-22⁰c για τα νεαρά φυτά. Όταν το φυτό μας περάσει το πρώτο έτος τότε η αντοχή του φτάνει από τους -25⁰c έως τους 42⁰c.Η παραγωγική του ζωή φτάνει περίπου τα 10 χρόνια.
Η φύτευση γίνεται στα μέσα φθινοπώρου αφότου περάσουν οι πρώτες βροχές η εναλλακτικά αρχές άνοιξης. Θα χρειαστούν 3300-4600 φυτά ανά στρέμμα. Οι αποστάσεις φύτευσης μεταξύ των γραμμών είναι 60-80 cm και για τα φυτά 30-40 cm.
Η ρίγανη δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ανάγκη από λίπανση αφού αυτή μπορεί να αποφέρει μείωση της ποιότητας στο βωμό της ποσότητας. Για να μειωθεί η εμφάνιση ζιζανίων μετά την φύτευση εφαρμόζεται εδαφοκάλυψη με πλαστικό η άχυρο σαν οικονομική λύση.
Οι εχθροί της ρίγανης είναι η υγρασία και ο κακός αερισμός. Όταν υπάρχουν τα παραπάνω καλό είναι να ψεκάσουμε τη ρίγανη με χαλκούχο διάλυμα για την προστασία απο τον περονόσπορο,και τον βοτρύτη. Επίσης η αντιμετώπιση στα έντομα όπως της μελίγκρας,του θρίπα,και του αλευρώδη,ψεκάζουμε με διάλυμα σαπώνων λιπαρών οξέων.
Το κλάδεμα της ρίγανης γίνεται κάθε χρόνο ώστε να συμβάλλει στην μέγιστη ανάπτυξη και ανθοφορία. Στα τέλη του καλοκαιριού το πρώτο κλάδεμα αν επιθυμούμε να επιτύχουμε μια δεύτερη συγκομιδή το φθινόπωρο. Στο τέλος του φθινοπώρου πραγματοποιούμε αυστηρό κλάδεμα απο τη βάση του φυτού για να ανταπεξέλθει το φυτό να αντιμετωπίσει την παγωνιά του χειμώνα.
Η συγκομιδή ξεκινά το δεύτερο έτος. Αν κάνουμε σπορείο μπορούμε απ’το πρώτο έτος να έχουμε παραγωγή τις τάξεως 40-60 κιλά ανά στρέμμα. Όταν το φυτό βρίσκεται σε πλήρη άνθηση γίνεται η συλλογή με χορτοκοπτικό μηχάνημα σε ύψος 8-10 cm πάνω απο το έδαφος. Καλό είναι η συγκομιδή να πραγματοποιηθεί μια εβδομάδα μετά την τελευταία βροχή. Κατόπιν μεταφέρουμε την ρίγανη για ξήρανση.
Η απόδοση σε χλωρή ρίγανη αγγίζει τα 400kg ανά στρέμμα,που αντιστοιχεί σε 150kg ξηρό βάρος.
Φώτης Κονδύλης
